
Karaman merkeze bağlı köy.
Karaman-Mut karayolunun sağ tarafında yer almaktadır.
Karaman’ın güneyinde yer alan köy, Karaman’a 17,8 km uzaklıktadır.
Köyün bulunduğu yerin rakımı (deniz seviyesinden yüksekliği) 1.324 m’dir.
37° 1′ 21,6984” kuzey, 33° 15′ 1,9074” doğu koordinatlarında yer alan köyün komşuları, Tarlaören, Gökçe, Lale, Kozlubucak, Ağaçyurdu ve Seyithasan’dır.
Köye, 8 km daha yakın 7 köy bulunmaktadır. Kozlubucak 3,62 km, Tarlaören 3,64 km, Seyithasan 3,89 km, Ağaçyurdu 4,03 km, Değirmenbaşı 5,86 km, Gökçe 5,91 km ve Boyalı 7,04 km’dir.
Köyün “Çamlıca” adında bir bağlısı bulunmaktadır.
Karaman’ın mahalle, kasaba ve köylerinin tarihçesini araştıran ve bunu kitabında yayınlayan Durmuş Ali GÜLCAN [1319 (1904), Karaman-1996 Karaman], köyün XX. yüzyılın başlarında Seyithasan Köyü’nden ayrıldığını kaydetmektedir.
GÜLCAN, daha önceleri iri çam ormanlarıyla kaplı yörede çok fazla tavşan bulunduğundan köyün Tavşanlı adını aldığını belirtmektedir.
GÜLCAN, köye ilk yerleşen ailenin Adana’nın Kara Ali Köyü dolaylarında oturan Hacı Ali Oğulları denilen obanın, XVIII. yüzyıl sonralarında Balama Çiftliği’ne yerleştiklerini, geçimsizlik ve başka bir sebeple buradan ayrılarak köyün bulunduğu yöreye yerleştiklerini kaydetmektedir. Daha sonra Durmuş Ali Kâhya ve sonra Sünbüloğlu aileleri katılmışlardır.
GÜLCAN, Tavşanlı ve Tarlaören (Balama) köyleri arasında “Kırkçam Dede” denilen bir yatırın varlığından bahsetmektedir.
Köyün “Kör İsâ” adıyla anılan mevkiinde İslâm köyü kalıntısı bulunmaktadır.
Köy, 1338 (1922) yılında Konya Vilâyeti Sıhhiye Müdürü Dr. Nazmi Azmi Bey [SELCEN, 1303 (1887), Arapgir, Malatya-1945, İstanbul] tarafından kaleme alınan “Türkiye’nin Sıhhi-i İçtimai Coğrafyası-Konya Vilâyeti” kitabında, Konya Vilâyeti, Karaman Kazası, Merkez Nâhiyesi’ne bağlı köy olarak geçmektedir.
1928 yılında eski Türkçe alfabe ile yayınlanan “Son Teşkilat-ı Mülkiye’de Köylerimizin Adları” isimli kitapta Tavşanlı Köyü; Konya Vilayeti, Karaman Kazası, Merkez Nâhiyesi köyleri arasında zikredilmiş ve eski Türkçe harfler ile “طاوشانلى”, Lâtin harfleriyle “Tavchanli” şeklinde ifade edilmiştir.
Köy, 1320 (1904) yılında 63 kişi olarak sayılmıştır.
Sapancalı Muallim H. Hüsnü Bey [SAVAŞÇIN, 1309 (1893), Sapancalı, Sakarya-1958, ?], 1338 (1922) yılında kaleme aldığı “Karaman Ahval-i İçtimâiyye Coğrafiyye ve Tarihiyyesi” isimli kitabında, Merkez Nâhiyesi’ne bağlı Tavşanlı Köyü’nün nüfusunu 10 hâne ve 62 kişi olarak kaydetmiştir.
1341 (1925) yılında yapılacak mebus (milletvekili) seçimi için hazırlanan nüfus defterine göre nüfusu 115’dir.
Köy; 1935’de 126, 940’da 120, 1945’de 115, 1950’de 154, 1955’de 153, 1960’da 168, 1965’de 67, 1970’da 166, 1975’de 144, 1980’de 122, 1985’de 107, 1990’da 99 ve 2000’de 50 kişi olarak sayılmıştır.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından 2007 yılında geçilen Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi’ne (ADNKS) göre; köyün nüfusu 21 kişidir.
2008’de 28, 2009’de 24, 2010’da 27, 2011’de 24, 2012’de 21, 2013’de 25, 2014’de 28, 2015’de 24, 2016’da 21, 2017’de 20, 2018’de 17 ve 2019’da 18, 2020’de 17 ve 2021’de 21 kişi olarak tespit edilmiştir.
Köyün sülâleleri ve aldıkları soyadlar; Alionbaşılar (Doğan), Araplar (Kuş), Bayramlılar (Uysal), Çakıcılar (Ün), Dedeler (Önal), Fenkliler Kılınç), Hacıhaliller (Ceylan), Hacılar (Kaya), İbişler (Duman), İğneciler (Top), Kayserililer (Kayserilioğlu), Kerimaliler (Demir), Kıllar (Şen), Kımırlar (Sünbül), Palalar (Şanver), Sakarlar (Gündağ) ve Veliler’dir (Çetin).
Köyü teşkil eden sülâleler Kayserilioğlu Çifliği’ne yerleşen Kayserilioğlu ve Kımırlar’dır. Bunlara Bayramlılar ve Hacılar sülâleleri katılmıştır.
Deliçay’ın kenarında “Kör Îsâ” mevkiinde 3 ayrı yerleşim kalıntısına rastlanmaktadır. Bunlardan birisi sinekten dolayı taşınan köyün eski yerleşim yeridir.
23 seçmeni olan Tavşanlı Köyü’nde 1 Kasım 2015 günü yapılan 26. Dönem Milletvekili Genel Seçimleri’nde 23 seçmen 1410 numaralı sandıkta oy kullanmıştır. Oyların tamamı geçerli sayılmıştır.
Tavşanlılar, 13 oyla en fazla AK Parti’yi tercih etmişlerdir. MHP 6 oy ve CHP 3 oy almıştır. HDP’ye ise hiç oy çıkmamıştır.
16 Nisan 2017 tarihinde yapılan Cumhurbaşkanlığı hükûmet sistemine geçişi öngören halk oylaması (referandum) sonuçlarına göre; Tavşanlı Köyü’nde %55 oranında “evet” ve %45 oranında “hayır” çıkmıştır.
Köyün muhtarı, Ali UYSAL’dır [irtibat numarası: 0 (536) 404 72 59].
Köyü azaları; Durmuş Ali KAYA, Durmuş CEYLAN, Şaban CEYLAN ve Tayyar UYSAL’dır.
Köyün eski muhtarları; Şaban CEYLAN (2009-2014), Ali UYSAL (2004-2009), H. İbrahim SÜNBÜL (1992-2004), Ali KUŞ (1989-1991), Muslu GÜNDAĞ (1977-1989), Halil CEYLAN (1973-1977), İbrahim UYSAL (1970-1972), Hasan Hüseyin CEYLAN (1967-1969), Ali ÜN (1965), Ramazan UYSAL 1963-1965), Mehmet SÜMBÜL (1961-1962), Sami KAYSERİLİOĞLU (1959-1961), İbrahim ŞEN (1954-1957), Ali ÜN (1950), Mutafa YILMAZ (1947-1950) ve Mehmet ÜN’dür (1942).
Köyün mevkileri; Çatalkoyak, Dadoluğu, Kör İsâ, Kandak, Kepir, Köyiçi, Köyönü, Mayırlı, Seymen ve Seyran’dır.
Köyün geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Köyde buğday başta olmak nohut, badem, arpa, elma, üzüm, ceviz ve kiraz yetiştiriciliği yapılmaktadır.
24,5 dekar alan nadasa bırakılmaktadır.
Köyde 125 adet koyun ve 269 adet keçi olmak üzere toplam 394 adet küçükbaş hayvan varlığı bulunmaktadır. 100 adet arı kovanı mevcuttur.
Köyün 16,8600 hektar mera varlığı bulunmaktadır.
Köyün arazi kadastrosu 23 Ekim 1979 tarihinde kesinleşmiştir. Köy “orman bitişiği köy” kapsamında olup, 471,8236 hektar orman varlığı bulunmaktadır.
Köyde ilkokul 1957 yılında 1 derslikli olarak hizmete açılmıştır. Daha sonra metruk hale gelen okul binası 2000’li yıllarda yıkılmıştır. Köyün çocukları Karaman merkez’de bulunan İsmetpaşa, Bekir Sıtkı Erdoğan ve Makbule Orman ile Lale Köyü’nde bulunan ilkokullarına taşınmıştır.
Bugün köyde okuma çağında çocuk bulunmadığından taşımalı sisteme son verilmiştir.
Köyün içme suyu köyün yakınındaki (500 m) kaynaktan 2 adet depoya aktarılmakta ve köy şebekesine verilmektedir. Ancak kanalizasyon şebekesi yoktur.
Köyde PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köy içi yolları parke taşı ile kaplanmıştır.
BİBLİYOGRAFYA:
Son Teşkilat-ı Mülkiye’de Köylerimizin Adları, Dahiliye Vekaleti, İstanbul 1928, s. 853; Durmuş Ali Gülcan, Karaman Mahalle, Kasaba ve Köyleri Tarihçesi, Karaman 1989, s. 321, 322; Doğan Koçer, Karaman Temettü’ât Defterleri, Karaman 2007, c. 1, s. 242; Abdullah Uysal, Necati Alodalı, Musa Demirci, Dünü, Bugünüyle Karaman Kültür-Tarih-Coğrafya, Konya 1992, s. 183; Nazmi Selcen, Türkiye’nin Sıhhi-i İctimâi Coğrafyası Konya Vilayeti, Yayına hazırlayan ve sadeleştiren: Mehmet Karayaman, Konya 2009, s. 80; İçişleri Bakanlığı, İller İdaresi Genel Müdürlüğü, Köylerimiz (1 Mart 1968 gününe kadar), Ankara 1968, s. 506; Orman İçi ve Orman Bitişiği Köyler ve Belediyeler, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretimi Geliştirme Genel Müdürlüğü, Ankara 2003, s. 378; https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr erişim tarihi: 05.02.2016; http://karaman.gov.tr/il-mahalli-idareler-mudurlugu erişim tarihi: 19.02.2016; http://www.resmigazete.gov.tr erişim tarihi: 19.02.2016; www.karamankadastro.gov.tr erişim tarihi: 07.02.2016; https://sonuc.ysk.gov.tr erişim tarihi: 07.02.2016; http://bucivar.com/karaman/merkez/tavsanli erişim tarihi: 27.01.2017.
Uğur ERKÂN.