Karaman merkeze bağlı köy.
Karaman’ın güneydoğusunda yer alan köy, Karaman’a 33 km uzaklıktadır.
Köyün, bulunduğu yerin rakımı (deniz seviyesinden yüksekliği) 1.580 m’dir.
37° 3′ 58,1142” kuzey, 33° 32′ 50,1786” doğu koordinatlarında yer alan köyün komşuları; Yeşildere (İbrala), Taşkale (Kızıllar), Güldere (Gödet) ve Çimenkuyu köyleridir.
Köye, 8 km daha yakın 1 köy bulunmaktadır. Çimenkuyu 3 km’dir.
Köy, daha önceleri İbrala (Yeşildere) Nâhiyesi’nin bir mahallesi iken 1952 yılında kurulan Çimenkuyu Köyü’ne dahil olmuştur.
1962 yılında buradan ayrılarak bağımsız bir muhtarlık olmuştur.
Köy adını kurulduğu mevkii olan “Güçler”den almıştır.
Yörükleri araştıran ve bunu kitabında yayınlayan Mehmet ERÖZ (1930-1986), Boynuinceli yörüklerinden 9 oba ve 400 çadırdan ibaret aşiretin 70 hânesinin Çimenkuyu Köyü’ne kendi gayret ve imkânlarıyla iskân olduğunu kaydetmektedir. Bunların 86 hânesi de Barutkavuran Köyü’ne yerleşmişlerdir.
ERÖZ, Boynuincelilere göre; sabanın Hz. Âdem (as) tarafından icat edildiğini, besmeleden sonra “Yâ Allah (cc), Yâ Âdem (as)” deyip çift sürmeye başladıklarını ve tohum serpilmeden evvel iki rekât namaz kıldıklarını ifade etmektedir.
Çiftçinin pîri Hz. Âdem (as), koyun çobanının pîri Hz. Mûsâ (as) ve deveciliğin pîri Veysel Karanî (ra) kabul edilmektedir.
Ayrıca, kadınların süt sağımından evvel öğle namazını kıldıklarını, sonra besmele çekip süt sağımına başladıklarını kaydetmektedir.
Osmânlı Dönemi’nde Boynuinceli Aşireti, tahsil terbiye görmüşlerinin çok olması, iskânı kabul etmesi, devletin kanunlarına riayet etmeleri ile dikkat çekmiştir.
Boynuinceli Aşireti, Osmânlı devrinde aynî vergi ödüyordu. Vergilerini, keçi kılından örülmüş 2,3 cm kalınlık ve 5-6 m uzunluğunda, 1 okka ağırlığında “örme” adı verilen kıl urganla ödüyorlardı.
Cumhuriyet devrinde nakden ödemeye başladılar. Keçi, koyun başına ağnam vergisi 80 kuruş, dev için 1 lira, at ve eşek 60 kuruş idi.
Vergi politikası ile ilgili çok ibret verici bir misal veren ERÖZ, “1934’de çepicin fiyatı 20 kuruş imiş. Kıl keçisi için ağnam bu tarihte 40 kuruş imiş. Yani vergisi bedelinden yüksek. Hiç kimse tabiatile üzerlerine yazdırmıyor. Keçileri dağlara sürüveriyorlar. Bir kısmını canavar (kurt) yemiş, bir kısmı da ölmüş gitmiş. Vergi mükellefi canından bezmiş.” şeklinde ifade etmiştir.
Köyün Çimenkuyu Köyü ile bir aşiretin kardeş çocukları olduğunu kaydeden GÜLCAN, aslen Silifke’de yaygın ve kalabalık bir aşiret olan Boynuinceli aşiretinden olduklarını ifade etmektedir.
Bu aşiretler yaz aylarında Toroslara yaylağa çıkar, Kızıllar (Taşkale), İbrala (Yeşildere) ve Göves (Paşabağı) köyleri sınırları içine alan yerlere dağılırlar ve burada göçebe hayatı yaşarlardı.
Yörükler, uygun buldukları yerlerde arazileri açarak, buraları zilyedlikleri altına alırlardı. Köy Kanunu’ndan sonra yaylağa çıktıkları köy muhtarlıklarına otlatma ücreti ödemek zorunda kalmışlardır.
Bu aşiretler iktisaden bağlı oldukları Karaman pazarlarında ürünlerini satarlar, giysi ve kışlık ihtiyaçlarını da Karaman esnafından tedarik edip, Eylül aylarında yavaş yavaş göç hazırlıklarını yaparak Silifke’de kışı geçirirlerdi.
Selviler oymağından Hâcı Molla Alî denilen oba beyi 1930 yıllarında Güçler mevkiine evler yapmaya başlamış, bunu gören komşuları da sonraki yıllarda Güçler ve Çimenkuyu mevkiilerine evler yapmaya başlamışlardır. Bu nedenle bu obalar nüfus kayıtlarını Silifke’den aldırarak İbrala’nın (Yeşildere) Câmi Kilise Mahallesi nüfus kütüğüne kayıt olmuşlardır.
Buranın İbrala ile arasının 15 km’den fazla ve ulaşımın güçlüğü özellikle kış aylarında İbrala’ya gelip gitmenin çok zor oluşu nedeniyle 1945’lerden sonra bağımsız köy olmak için hükümete müracaatları 1952 yılında sonuçlanmış ve evlerin kalabalık olduğu mevkiin adı altında muhtarlık teşkil edilmiştir.
Güçler mevkiindeki evler, Çimenkuyu halkı aralarında çıkan nizayı sebep göstererek buranın bağımsız muhtarlık olması için hükümete müracaat etmişler ve 1962 yılında Güçler Köyü Muhtarlığı olmuştur.
Bu iki köy civarlarındaki Elmalı, Cûristan, Belviran, Dölerviran, Eğriçayır, Ağzenören mevkiilerinde Bizans Dönemi kalıntılara rastlanmaktadır. Bu harabe kalıntıları köylülerin ev ve hayvan barınağı yapımında devşirme malzeme olarak kullanılmıştır.
GÜLCAN, Gûristan kelimesinin Farsça mezarlık anlamına geldiğini ve vaktiyle burada Hristiyanların mezarlarının bulunduğunu teyid ettiğinden bahsetmektedir.
Özellikle Elmalı Mevkii’nde Hristiyan mezar kalıntılarından burada bir şehrin var olduğu anlaşılmaktadır.
Köy, 15 Haziran 1989 tarihinde kabul edilen 3578 sayılı 4 il ve 5 ilçe Kurulması Hakkında Kanun ile Karaman İli, Merkez İlçesi, Yeşildere Bucağı’na bağlanmıştır (21 Haziran 1989 tarihli ve 20202 sayılı Resmî Gazete).
Köyden başka “Güçler” isminde başka bir yerleşim birimi bulunmamaktadır.
1965’de 191, 1970’de 195, 1975’de 137, 1980’de 68, 1985’de 76, 1990’da 91 ve 2000’de 16 kişi olarak sayılmıştır.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından 2007 yılında geçilen Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi’ne (ADNKS) göre köyün nüfusu 31 kişidir.
2008’de 54, 2009’da 35, 2010’da 37, 2011’de 35, 2012’de 36, 2013’de 44, 2014’de 31, 2015’de 38, 2016’da 32, 2017’de 32, 2018’de 37, 2019’da 25, 2020’de 30 ve 2021’de 28 kişi olarak tespit edilmiştir.
Köydeki ailelerin soyadları; Balkan, Cihan, Çakkaz, Çapan, Çapar, Doğar, Ekiz, İlban, Kalçık, Kanak, Özüdoğru, Saraç, Sümen ve Yazar’dır.
21 seçmeni olan Güçler Köyü’nde 1 Kasım 2015 günü yapılan 26. Dönem Milletvekili Genel Seçimleri’nde 23 seçmen 1363 numaralı sandıkta oy kullanmıştır. Oyların tamamı geçerli sayılmıştır.
Güçlerliler, 15 oyla en fazla AK Parti’yi tercih etmişlerdir. MHP 6 oy almıştır. CHP ve HDP’ye ise oy çıkmamıştır.
Köyün muhtarı, Meryem SÜMEN’dir [irtibat numarası: 0 (545) 350 14 09].
Köyün azaları; Ayşe DOĞAR, Hamdi SÜMEN (Hüseyin oğlu), Havva DOĞAR ve Meliha DOĞAR’dır.
Köyün eski muhtarları; Mesut ÇAPAR (2014-2019), Hüseyin SÜMEN (2009-2014), Ali ÇAPAR (2004-2009), Yakup DOĞAR (1999-2004), Mustafa KANAK (1991-1999), Ali İLBAN (1989-1991), Süleyman KALÇIK (1984-1989), Hasan ÇAKKAZ (1977-1981), Ahmet ÇAPAR (1975-1977), Mustafa DOĞAR (1973-1974), Ahmet SARAÇ (1970-1973), Sadettin YAZAR (1964-1969), Mustafa CİHAN (1963-1964) ve Mustafa DOĞAR’dır (1962).
Köyün mevkileri; Atavlusu, Aydoğmuş, Bozdağ, Hacıalkırı, Karakaya, Kasapini, Köyarkası, Köyiçi, Köyönü, Küçüktepe, Mezarlık Nasufkoyağı, Özkes, Pınar, Sarıçalı ve Uzunkuyu’dur.
Köyün geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Köyde nohut başta olmak üzere buğday, arpa, yem bezelyesi, aspir, ceviz, elma ve badem yetiştirilmektedir.
Köyde 23,059 dekar alan nadasa bırakılmaktadır.
Köyün 82 adet büyükbaş hayvan 1.169 adet küçükbaş hayvan varlığı bulunmaktadır.
Köyün arazi kadastrosu 15.09.1955 yılında kesinleşmiştir.
Köyün 67.040,9687 hektar mera varlığı, 4,5763 hektar orta malı ve 21,05 hektar harmanyeri bulunmaktadır.
Köyün orman kadastrosu 10.10.1995 tarihinde ilân edilmiş olup, 202,7080 hektar orman varlığı bulunmaktadır. 2/B alanı bulunmamaktadır.
Köyde 1 adet kargir câmii bulunmaktadır.
Köyün taştan yapılan ilkokulu kullanılmamaktadır. Öğrenci sayısının azalması nedeniyle köyün öğrencileri Karaman Merkez’de bulunan Yavuz Sultan Selim İlkokulu’na taşınmaktadır.
Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi veya PTT acentası bulunmaktadır.
Köyde sağlık ocağı veya evi bulunmamaktadır. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köy içi yolları parke taşı ile kaplanmıştır.
BİBLİYOGRAFYA:
Mehmet Eröz, Yörükler, İstanbul 1991, s. 197, 231, 236, 271, 272; Musa Şaşmaz, Türkiye’nin İdari Taksimatı (1920-2013), Ankara 2014, c. VIII, s. 323; Durmuş Ali Gülcan, Karaman Mahalle, Kasaba ve Köyleri Tarihçesi, Karaman 1989, s. 156-158; Abdullah Uysal, Necati Alodalı, Musa Demirci, Dünü, Bugünüyle Karaman Kültür-Tarih-Coğrafya, Konya 1992, s. 148; İçişleri Bakanlığı, İller İdaresi Genel Müdürlüğü, Köylerimiz (1 Mart 1968 gününe kadar), Ankara 1968, s. 242; https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr erişim tarihi: 05.02.2016; http://karaman.gov.tr/il-mahalli-idareler-mudurlugu erişim tarihi: 19.02.2016; http://www.resmigazete.gov.tr erişim tarihi: 19.02.2016; https://e-icislerigov.tr erişim tarihi: 07.02.2016; https://sonuc.ysk.gov.tr erişim tarihi: 07.02.2016; www.sozce.com erişim tarihi: 27.01.2017; https://www.bucivar.com/karaman/merkez/gucler erişim tarihi: 27.01.2017; https://www.karamankadastro.gov.tr erişim tarihi: 27.01.2017.
Uğur ERKÂN.
