Karaman merkeze bağlı köy.
Karaman’ın güneybatısında yer alan köy, Dağkonak (Dağal), Göcer, Çukurbağ, Narlıdere (Avgan), Bucakkışla, Çukur, Bayır ve Akçaalan köyleriyle komşudur.
37° 0′ 44,6934” kuzey ve 32° 58′ 3,1404” doğu koordinatlarında yer alan köy, bağlı olduğu Karaman Merkez ilçe merkezine 32 km mesafededir.
Köyün bulunduğu yerin rakımı (deniz seviyesinden yüksekliği), 1.408 m’dir.
Köy merkezine 8 km’den mesafeden yakın 5 köy bulunmaktadır. Dağkonak 2,2 km, Çukurbağ 3,83 km, Narlıdere 5,02 km, Göcer 6,65 km ve Çukur 7,82 km’dir.
Köyün, “Pınarözü” ve “Şahinbükü” adlarında 2 bağlısı bulunmaktadır.
Köy; Çatâk Karyesi [Başbakanlık Osmânlı Arşivi, 906 (1500) yılı Mufassal Tahrir Defteri (TT 40), sayfa 997’de; 948 (1541) yılı Mufassal Tahrir Defteri (TT 415), sayfa 160’da ve Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü Kuyud-ı Kadime Arşivi, 992 (1584) yılı Mufassal Tahrir Defteri (TK 113), sayfa 197 b’de] olarak geçmektedir.
XVI. yüzyıl Larende (Karaman) Kazası’nda yerleşme ve nüfusubu araştıran Osman GÜMÜŞÇÜ, Çatak’ın konar-göçer aşiret ve cemaat ismini taşıyan karye ismi olduğunu kaydetmektedir.
924’de (1518) Lârende Nâhiyesi’ne bağlı bir karye (köy) olan Çatâk, 13 hâne ve 21 Müslüman neferden oluşuyordu. Karyenin vergi hâsılı (geliri) 1.762 akçe idi.
Köy, 935’de (1529) 14 hâne ve 22 Müslüman neferden oluşuyordu. Karyenin vergi hâsılı (geliri) 1.780 akçe idi.
988-998 (1580-1590) yılları arasındaki saptamaya göre de köyün nüfusu 14 hâne ve 22 kişidir. O çağda 1.780 akçelik timarı da Karaman Kal’ası dizdarı, kethüdası ve 38 müstahfızının harcamalarına ayrılmıştı (Kanunî devrine ait İl Yazıcı defteri, defter nu: 387, s. 115).
992’de (1584) Lârende Nâhiyesi’nden Kaş Nâhiyesi’ne taşınan köy, 58 Müslüman neferden oluşuyordu. Karyenin vergi hâsılı (geliri) 2.700 akçe idi.
29 Zilhicce 1133 (21 Ekim 1721) tarihli Konya Kadısı Mehmed Efendi’ye ait bir ilamda; Lârende Kazâsı’nda Çatâk nâm karye ahalisinden Hâcı Habib ve sair malümülesamı kesanının tekâlif-i örfiye ve şakkadan muaf tutuldukları kayıtlıdır.
1134 (1722) yılı Tapu ve Kadastro Kuyud-ı Kadime Arşivi, (TK 130), varaka 39 j’de Bozdoğan Cemaati’nden Çatak Köyü’ndeki perakendenin ise 2 bennak nefer ve 10 koyun kaydı bulunmaktadır.
Köy, 29 Cemayizelahir 1139 (21 Şubat 1727) tarihli kayda göre kale topçularından Mehmed ve müstahfızlardan Mehmed’in timarı olup, Darüssaade Ağası Beşir Ağa, dağa ve Davgandos köyleri sınırlarında olduğu halde bazı toprakların Çatak sınırına girdiğini iddia ederek, Topçu Mehmed ve Müstahfız Mehmed tarafından kullanıldığı gerekçesi ile şikâyette bulunmuştur (281 numaralı Karaman Şer’iyye Sicili, s. 37/1).
Köy, 29 Rebiyülahir 1177 (6 Kasım 1763) tarihli 281 numaralı Karaman Şer’iyye Sicili’nde Karaman Kazâsı’na bağlı 29 köyden biri olarak geçmektedir (s. 89/2).
15 Rebiulahir 1188 (25 Haziran 1774) tarihinde Devlet merkezinden çeşitli sebeplerle gelen görevlilere ve ayrıca kazânın bazı hizmetleri için Karaman’dan yapılan masraflara mukabil karye halkından tahsil edilmek üzere; Karye-i Çâtâk’ın hissesine 180 kurûş vergi düşmüştür (KŞS., nr. 290, s. 28).
5 Safer 1189 (7 Nisan 1775) tarihinde 25 Rebiülahir 1188’den 5 Safer 1189’a kadar (5 Temmuz 1774- 7 Nisan 1775) Karaman’da biliktiza yapılmış olan masraf mukabili Karye-i Çâtâk’a 450 kurûş vergi taksim edilmiştir (KŞS., nr. 290, s. 88).
3 Recep 1189 (30 Ağustos 1775) tarihinde Saferü’l Hayr’ı 5. gününden, Receb-i Şerîfinin başına gelinceye dek (7 Nisan 1775-28 Ağustos 1775) Karaman’da biliktiza yapılmış olan masraf mukabili Karye-i Çâtâk’a 600 kurûş vergi taksim edilmiştir (KŞS., nr. 290, s. 114).
19 Zilhicce 1189 (11 Şubat 1776) tarihinde H. 1189 senesi Saferü’l-Hayr’ı 15. gününden, Zilhicce’nin 19. gününe gelinceye kadar (17 Nisan 1775-11 Şubat 1776) Devlet merkezinden çeşitli sebeplerle gelen görevlilere ve ayrıca kazânın bazı hizmetleri için Karaman’dan yapılan masraflara mukabil karye halkından tahsil edilmek üzere; Karye-i Çâtâk’a 475 kurûş vergi tahakkuk ettirilmiştir (KŞS., nr. 290, s. 126).
19 Receb 1190 (3 Eylül 1776) tarihinde 1189 senesi 19 Zilhiccesi’nden 19 Receb-i şerifi’ne kadar (10 Şubat 1776- 3 Eylül 1776) Karaman’da biliktiza yapılmış olan masraf mukabili Karye-i Çâtâk’dan 320 kurûş vergi ödemesi istenmiştir (KŞS., nr. 290, s. 153/1).
20 Zilhicce 1190 (30 Ocak 1777) tarihinde 19 Receb 1190’dan 20 Zilhicce 1190 (3 Eylül 1776-30 Ocak 1777) Karaman’ın biliktiza vaki olan masarifatı Karaman’da sakin ulemâ, sülehâ, âyân ve ahali meyanında hesap edilerek mahalle ve karyelere taksim edilmiştir. Buna göre Karye-i Çâtâk’a 475 kurûş vergi düşmüştür (KŞS., nr. 290, s. 163/2).
7 Rebî-ül âhir 1245 (6 Ekim 1829) tarihinde Asâkir-i Mansûre-i Muhammediyye’den Lârende Kazâsına gönderilen askerler arasında Karye-i Çâtâk’tan Îsâ-oğlu Hüseyin bulunmaktadır (KŞS., nr. 296, s. 3.4).
Karye-i Çâtâk, senede bir def’a olmak üzere 1245 (1830) yılı için hâkim efendilere 7 kurûş ve mutâd kâtiplere 2 kurûş olmak üzere toplam 9 kurûş aidat veriyordu (KŞS., nr. 296, s. 14.1).
5 Zilhicce 1246 (17 Mayıs 1831) tarihinde rûz-i hızır i’tibâriyle yani Zi’l-hiccetü’ş-Şerîfenin beşinci gününe gelinceye kadar altı mâhda Karye-i Çâtâk’ın Der-Saâdete bildirilen masrafı 788 kurûştur (KŞS., nr. 296, s. 94.1).
15 Safer 1247 (26 Temmuz 1831) tarihinde Karye-i Çâtâk’tan Sarı Mehmed-oğlu Hüseyin, askere alınmıştır (KŞS., nr. 296, s. 86.2).
1256 (1840) yılı temettü’ât defterinde Çatâk için; “Sipâhi Tîmârı olub Sipâhiyandan Hacı Ağa’nın oğulları tarafından ta’şîr olunageldiği” ifadesi kullanılmıştır.
29 hâneye malik Çatâk’ta; 18 adet bargir (beygir), 20 adet inek, 342 adet keçi, 23 adet oğlak, 25 adet merkeb, 3 adet merkeb sıpası, 28 adet öküz, 13 adet tana, 61 dönüm bağ, 0,75 dönüm boyalık arsa, 132 dönüm ednâ tarla, 91,5 dönüm hâlî tarla ve 40,5 dönüm mezru tarla kaydı bulunmaktadır.
Söz konusu temett’üât defterinde kayıtlı aile reislerinin isimleri; Müderris Şeyh Abdullâh Efendi, Müderris Alî Efendi, İmâm Mehmed Efendi, Hizmetkâr Abdurrahmân, Muhtar-ı evvel Halil Kethüda, Halil’in halası Dul Hatûn, Muhtar-ı sani Mehmet Kethüda, İsmâ’îl, İbrâhim, Hüseyin, Ahmed, Rençber Ahmed, Memiş, Mustafâ, Halîl, Mustafâ, Hıdır, Mehmed, Alî, Mehmed, Ahmed, Redif Ahmed, Redif Mehmed, Hasan, Memiş, Ahmed, Ebûbekir, Ahmed, Hüseyin ve Mehmed’dir.
Karyenin emlâk kıymeti 2.792 kuruş, hayvân kıymeti 11.895 kuruş, temettü’âtı 3.860 kuruş, yekûnu 18.547 kuruş, hâne başı ortalama geliri 640 kuruş ve tekâlifi 1.920 kuruştur [Başbakanlık Osmânlı Arşivi, ML. VRD. TMT. Defter nu: 10442, s. 210-214).
1312-1317 (1897-1901) yılları 323 Numaralı Karaman Şer’iyye Sicili’nde Çatâk Karyesi’nden (Hadîce bint-i Memiş, Ahmed bin Mahmûd), (Bayram bin Mustafâ), (Fâtıma bint-i Abdullâh, Âyşe bint-i Mehmed, Alî bin Mustafâ), (Râziye bint-i İbrâhim, Alî bin Ahmed), (Râziye bint-i İbrâhim, Kerîm bin Hasan), (Âyşe bint-i Hasan, Alî bin Mustafâ), (Âyşe bint-i Mehmed, Mustafâ bin Hüseyin), (Emîne bint-i İbrâhim, Mustafâ bin Mahmûd), (Fâtıma bint-i Abdülkerîm, İbrâhim bin Ahmed), (Hadîce bint-i Abdullah, Durmuş bin Ahmed), (Fâtıma bint-i Durmuş Alî, Mehmed bin Ârif), (Fâtıma bint-i Abdullah, Osmân bin Rıdvân), (Âyşe bint-i Alî, Mehmed bin Îsâ), (Fâtıma bint-i Mehmed, Mustafâ bin Kerîm), (Âyşe bint-i Mustafâ, Mehmed bin Memiş), (Âyşe bint-i Abdullah, Hâcı İbrâhim bin Ömer), (Emîne bint-i Mûsâ, Hüseyin bin Mehmed), (Âyşe bint-i İsmâ’îl, Ahmed bin Ahmed) ve (Emîne bint-i Mustafâ, Memiş bin Memiş) isimli çiftlerin nikâh akitlerine rastlanmaktadır.
Köy, 1338’de (1922) Konya Vilâyeti Sıhhiye Müdürü Dr. Nazmi Azmi Bey [SELCEN, 1303 (1887), Arapgir, Malatya-1945, İstanbul] tarafından kaleme alınan “Türkiye’nin Sıhhi-i İçtimai Coğrafyası-Konya Vilâyeti” kitabında, Konya Vilâyeti, Karaman Kazası, Afgan Nâhiyesi’ne bağlı köy olarak geçmektedir. Kitabı yayına hazırlayan ve sadeleştiren Mehmet KARAYAMAN, “Çatak”ı sehven, “Çanak” olarak Lâtinizasyon (transkript) etmiştir.
Sapancalı Muallim H. Hüsnü Bey [SAVAŞÇIN, 1309 (1893), Sapancalı, Sakarya-1958, ?]; 1338 (1922) yılında kaleme aldığı “Karaman Ahval-i İçtimâiyye Coğrafiyye ve Tarihiyyesi” isimli kitabında, Afgan Nâhiyesi’ne tabi Çatak Köyü’nün, Merkez Kazâ’ya 6 saat mesâfede olduğu kaydetmiştir.
Sapancalı H. Hüsnü Bey, köyün adının Çâtâk olarak okunduğunu mülâhaza etmiştir.
1928 yılında eski Türkçe alfabe ile yayınlanan “Son Teşkilat-ı Mülkiye’de Köylerimizin Adları” isimli kitapta Çâtâk Köyü; Konya Vilayeti, Karaman Kazası, Başkal’a (Başkışla) Nâhiyesi köyleri arasında zikredilmiş ve eski Türkçe harfler ile “چتاق”, Lâtin harfleriyle “Tchatac” şeklinde ifade edilmiştir.
Başkışla Nâhiyesi merkezi Cumhurbaşkanı Gazi Mustafa Kemal, Başvekil İsmet ve Dahiliye Vekili Şükrü Kaya imzalı 8 Haziran 1931 tarihli üçlü kararnâme ile Kızılyaka Köyü’ne nakledilince 21 köyle birlikte Kızılyaka Nâhiyesi’ne bağlanmıştır (1 Temmuz 1931 tarihli ve 1837 sayılı Resmî Gazete).
15 Haziran 1989 tarihinde kabul edilen “3578 sayılı 4 il ve 5 ilçe Kurulması Hakkında Kanun” ile Karaman İli, Merkez İlçesi, Bucakkışla Bucağı’na bağlanmıştır (21 Haziran 1989 tarihli ve 20202 sayılı Resmî Gazete).
Şu an Türkiye’de “Çatak” ismini taşıyan 78 yerleşim birimi bulunmaktadır (1 ilçe, 22 köy, 22 mahalle ve 33 bağlı).
Ayrıca “Çatak” ile başlayan Çataklı, Çatakdeğirmen, Çatakören, Çatakbaşı, Çatakkaya, Çataksu, Çatakdere, Çatakbahçe, Çatakkırı, Çatakbağ, Çatakgeriş, Çatakgüney, Çatakörencik, Çatakdibi, Çatakkıranı, Çatakçukur, Çataklıhoca, Çatakyaylası, Çataklıoğlu, Çatakalanı ve Çataksine isimli yerleşim birimleri bulunmaktadır.
“Çatak” kelimesinin iki değişik anlamına rastlanmaktadır. Kavram olarak kelime, “Birden fazla yolun birleştiği veya ayrıldığı yer olan kavşak” manasına gelmektedir. Menşei olarak “Çatak” kelimesinin kökü Macarca’dan (Macarca’ya da Peçenekler’den gelme) Çat’tır. Anlam olarak, “iki derenin kavuştuğu ıslak yer” anlamına gelmektedir.
İl Yazıcı Defteri’ndeki kayda göre; 14 evli, 22 nüfuslu olan ve bin 780 akçelik tımar geliri bulunan köy, Karaman İmâreti’nin memur ve işçilerinin harcamalarına tasarruf ediliyordu.
Çatak, eski Türk aşiret boylarından birinin adıdır. Selçuklularda Anadolu’ya gelen Türk boylarından birisinin adı Çatak’tı. Hâlen Silifke yöresinde bulunan İmam Uşağı boyu da Yener ve Çatak isimli iki oymağa ayrılmaktadır.
Araştırmacı-Yazar Durmuş Ali GÜLCAN, köy halkının bu İmam Uşağı boyundan ayrılarak buraya yerleşmiş olan aşiretlerden olduğunu iddia etmiştir. Daha sonra Cırıklı, Sarıkeçili ve başka aşiretlerden buraya yerleşenler olmuştur.
Diğer bir iddia da Karamanoğlu Mehmet Bey’in bu köye, torunu Çatak Çelebi’nin adını koyduğu şeklindedir.
Köy, 924’de (1518) 13 hâne ve 21 Müslüman neferden oluşuyordu.
935’da (1529) 14 hâne ve 22 Müslüman neferden oluşuyordu.
988-998 (1580-1590) yılları arasındaki saptamaya göre de köyün nüfusu 14 hâne ve 22 kişidir.
992’de (1584) 58 Müslüman neferden oluşuyordu.
1246 (1831) tarihli Lârende Nüfus Defteri’nde (COA, Nfs. d 3451); Çatak Köyü, 32 hanede 90 kişi olarak kayıtlıdır.
1256 (1840) yılı temettü’ât defterinde; 29 hâne ve 88 erkek kayıtlıdır. Buradan nüfusunun 174-176 kişi olduğu tahmin edilmektedir.
1314 (1896) yılı Konya Vilâyeti Salnâmesi’nde (İl Yıllığı) 54 hâne ve 343 kişidir.
1320 (1904) yılı genel nüfus kütüğü yazımına 432 kişidir.
Sapancalı Muallim H. Hüsnü Bey, 1338 (1922) yılında köyün nüfusunu 79 hâne ve 336 kişi olarak kaydetmiştir.
1341 (1925) yılında yapılan mebus (milletvekili) seçimi için hazırlanan genel nüfus kütüğüne göre 456 kişi olarak tespit edilmiştir.
Köy, 1935’de 481, 1940’da 438, 1945’de 476, 1950’de 483, 1955’de 524, 1960’da 563, 1965’de 588, 1970’de 554, 1975’de 392, 1980’de 325, 1985’de 309, 1990’da 281 ve 2000’de 207 kişi olarak sayılmıştır.
Şehre göç ve çalışmak üzere Avrupa’ya işçi olarak gurbetin yolunun tutulması sonucu nüfusu sürekli azalmaktadır.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından 2007 yılında geçilen Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi’ne (ADNKS) göre köyün nüfusu 222’dir.
2008’de 232, 2009’da 230, 2010’da 221, 2011’de 226, 2012’de 208, 2013’de 203, 2014’de 185, 2015’de 180, 2016’da 188, 2017’de 182, 2018’de 209, 2019’da 204, 2020’de 194 ve 2021’de 192 kişi olarak tespit edilmiştir.
GÜLCAN, sonradan Çatak’a yerleşenler dışında, bu köyün gerçek halkının beyaz tenli ve sarışın olduğunu belirtmektedir.
Ayrıca Çataklıların, köyde eskiden medrese bulunduğu için mütedeyyin (dindar) olmalarına rağmen ruhen haşin olduklarını kaydetmektedir.
Çataklılar 1920’li yıllara kadar köy sınırlarındaki meşeliklerden yaptıkları kömür ve meşe odunlarını Karaman pazarlarında satıp, ihtiyaçlarını karşılarlardı.
Daha sonra Karaman’a göçen Çataklılar ticarette başarılı olmuşlardır.
Halk arasında Çatak’a “Küçük Amerika” denilmektedir.
Köydeki sülâleler ve aldıkları soyadlar; Abidler (Durmaz), Ahmetçavuşlar (Yıldırımer), Bekarlar (Avcı), Belimiler (Güven), Berberler (Birer), Cambazlar (Yıldız), Çelikler (Çelik), Değirmenciler (Kılınç), Delibaşlar (Tosunlar, Gürsoy), Derdiyoklar (Yavuz), Efekiyalar (Bilgin), Hacıkaralar (Karapınar), Hasanlar (Güngör), Havuzlar (Altun), Karaalikler (Hakan), Karamemedler (Karataş), Kıbılılar (Yanmaz), Küllüler (Sarıkaya), Loppalar (Akgün), Memişler (Dudulular, Şahin), Osmandurmuşlar (Özsoy), Özdoğanlar (Özdoğan), Sarıhüseyinler (Özdal), Seğmenler (Saygın), Sofular (Dulupçular, Kafalı), Şıhlar (Yılmaz), Takanlar (Kozan), Topkiyalar (Bilgiçer), Velihüseyinler (Yurdakul), Velimemişler (Cengiz), Yörükler (Aktaş), Yurtbaşlar (Yurtbaş), Yusuflar (Koçak) ve Yüzbaşılar’dır (Korkmaz).
117 seçmeni olan Çatak Köyü’nde 1 Kasım 2015 günü yapılan 26. Dönem Milletvekili Genel Seçimleri’nde 113 seçmen 1338 numaralı sandıkta oy kullanmıştır. 111 oy geçerli sayılmıştır.
Çataklılar 102 oyla en fazla AK Parti’yi tercih etmişlerdir. CHP 5 oy alırken, MHP ve HDP’ye ise hiç oy çıkmamıştır.
16 Nisan 2017 tarihinde Cumhurbaşkanlığı hükûmet sistemine geçişi öngören halk oylaması (referandum) sonuçlarına göre; Çatak Köyü’nde %93 evet çıkarken, %7 oranında hayır çıkmıştır.
Köyün muhtarı, Ali BİLGİN’dir [irtibat numarası: 0 (537) 390 05 39].
Köyün azaları; Durmuş Ali YANMAZ, Hasan SARIKAYA, Hidayet KARAPINAR ve Ahmet AKTAŞ’tır.
Köyün eski muhtarları; Hikmet AVCI (2014-2019), İsmail YANMAZ (1994-2014), Mustafa YAŞAR (1984-1994), Mehmet DURMAZ (1980-1984), Mustafa YILDIRIM (1977-1980), Abdullah YILMAZ (1973-1976), Mehmet YAŞAR (1970-1972), Ali ÖZSOY (1968-1969), Mehmet BİLGİÇER (1966-1968), Ahmet AKPINAR (1965-1966), Halil AKGÜL (1963-1965), Mehmet YILDIZ (1962), Mustafa ÖZSOY (1954-1959), Mehmet SAYGIN (1953), Mustafa KORKMAZ (1952), Mehmet BİLGİÇER (1950-1952), Durmuş YANMAZ (1947-1950), Mustafa ESEN (1943-1947) ve Mehmet SAYGIN’dır (1939-1943).
Köyde geçim tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Köyde buğday başta olmak üzere üzüm, nohut, arpa, zeytin, Macar fiği, silajlık mısır, badem yetiştirilmektedir.
Köyün Göksu’ya inen 450 rakımlı Nunu Vadisi, mikroklima özelliğiyle epey rağbet görmüştür. Burada zeytin, Trabzon hurması, incir gibi meyveler yetiştirilmektedir.
Köyün 201 adet büyükbaş ve 1.997 adet küçükbaş hayvan varlığı bulunmaktadır. Köyün mera varlığı 37,1794 hektardır.
Köyün arazi kadastrosu 01.12.1993 tarihinde kesinleşmiştir. 3161,5566 hektar orman varlığı bulunmaktadır. 2/B alanı bulunmamaktadır.
Köyün mevkiileri; Akıncı, Bayramlı, Boğazyer, Bozbarı, Cevizdibi, Cırman, Düdenarası, Elmalık, Erikdibi, Gedikdağı, Gökçebel, İnönü, Keçeharman, Köyaltı, Köyiçi, Kuzgedik, Nunu, Sıraarmutlar, Sivrice, Soğukpınar, Şahinbükü, Tepecik, Vakıf, Yazkuyusu, Yenimera ve Yeniyer’dir.
Köyün ilkokulu 1958 yılından itibaren hizmet vermektedir. Toplam derslik sayısı 2 olup, 28 öğrencisi bulunmaktadır.
Köyün Taşpınar (Taşmuğar) mevkiinde Hollanda Çataklılar Derneği ve Karaman Orman İşletme Müdürlüğü tarafından yapılan mesire yeri bulunmaktadır.
Köyün içme suyu ve kanalizasyon şebekesi vardır. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup, köy içi yolları 2011 yılı Ağustos ayı itibariyle parke taşı ile kaplanmıştır.
BİBLİYOGRAFYA:
İbrahim Hakkı Konyalı, Âbideleri ve Kitâbeleri İle Karaman Tarihi (Ermenek ve Mut Âbideleri), İstanbul 1967, s. 178; Sevda Gürbüz, 296 Numaralı Karaman Şer’iye Sicili Çerçevesinde 1829-1832 Yılları Arasında Karaman’da Sosyal, İdarî ve Hukukî Hayat, (Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya 2009, s. 49, 75, 246, 272; Alâaddin Aköz, XVI. Asırda Lârende Kazâsı Hakkında, Osmânlı Araştırmaları, İstanbul 1993, s. 111, 125; Alpaslan Demir, 18. Yüzyılın İlk Yarısında Bozdoğan Cemaatlerinin Demografik ve Ekonomik Durumu Üzerine Bir Araştırma (1722 tarihli TK. KKA. TD 130’a Göre),Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi (OTAM), Sy. 15, 2015, s. 117; Osman Gümüşçü, XVI. Yüzyıl Larende (Karaman) Kazası’nda Yerleşme ve Nüfus, Ankara 2001, s. 58, 190; Doğan Koçer, Karaman Temettü’ât Defterleri, Karaman 2007, c. 1, s. 70, 231, 237, 242; Ahmet Cengiz, Karaman Tarihi (XVIII. Yüzyıl), Konya 2014, s. 128, 170; Hatem Aka, H. 1186-1190 (M. 1772-1776) Tarihli 290 Numaralı Karaman Şer’iye Sicil Defterinin İncelenmesi (Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya 1994, s. 78, 81, 85, 89, 92, 94; Son Teşkilat-ı Mülkiye’de Köylerimizin Adları, Dahiliye Vekaleti, İstanbul 1928, s. 854; Durmuş Ali Gülcan, Karaman Mahalle, Kasaba ve Köyleri Tarihçesi, Karaman 1989, s. 138-139; Alaattin Aköz, 323 Numaralı Karaman Şer’iyye Sicili 1897-1901 (R. 1312-1317), Konya 2012, s. 48, 53, 55, 57, 62, 77, 82, 85, 86, 94, 102, 103, 111, 118, 123, 125, 138, 140, 146, 151; Şeyda Taşdemir, 1831 Tarihli Lârende (Karaman) Nüfus Defteri’nin Değerlendirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya 2019, s. 14; İçişleri Bakanlığı, İller İdaresi Genel Müdürlüğü, Köylerimiz (1 Mart 1968 gününe kadar), Ankara 1968, s. 132-133; Abdullah Uysal, Necati Alodalı, Musa Demirci, Dünü, Bugünüyle Karaman Kültür-Tarih-Coğrafya, Konya 1992, s. 130; Musa Şaşmaz, Türkiye’nin İdari Taksimatı (1920-2013), Ankara 2014, c. 8, s. 315-323 ve c. 10 s. 229; Sapancalı Muallim H. Hüseyin Bey, Karaman Ahval-i İçtimâiyye Coğrafiyye ve Tarihiyyesi (1338 R./ 1341 H.), Yayınlayan: İbrahim Güler, Ankara 1993, s. 36; Nazmi Selcen, Türkiye’nin Sıhhi-i İctimâi Coğrafyası Konya Vilayeti, Yayına hazırlayan ve sadeleştiren: Mehmet Karayaman, Konya 2009, s. 80; karaman.meb.gov.tr/kbp/?sayfa=kurumdetay&id=65 erişim tarihi: 28.03.2016; biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr erişim tarihi: 05.02.2016; sonuc.ysk.gov.tr/module/ssps.jsf erişim tarihi: 07.02.2016; www.bucivar.com/karaman/merkez/catak erişim tarihi: 28.03.2016; karaman.gov.tr/il-mahalli-idareler-mudurlugu erişim tarihi: 24.03.2016; www.e-icisleri.gov.tr/Anasayfa/MulkiIdariBolumleri.aspx erişim tarihi: 28.03.2016; www.karamandan.com/Gundem-Catak_Koyu_Adini_Nerden_Aldi-h126… erişim tarihi: 28.03.2016.
Uğur ERKÂN.
