Ceza Hâkimi İlhan Gökçek, 980/169 esas no.lu davanın kararını zapta geçirmektedir:
“Yaz kızım!,
Müşteki ve sanıkların olay tarihinde Karaman Endüstri Meslek Lisesi öğrencisi oldukları, o günlerde moda olan karşıt görüşlü öğrenciler arasında kavga çıkarma ve karşılıklı çatışmanın olduğu…”[1]
Evet o günlerde modadır:
Siyah ve beyaz.
Dahası karşıt görüşlülerin kavgası ve karşılıklı çatışması…
7 Mayıs 1980 Çarşamba günü yaşları 16 ile 22 arasında değişen Karaman Endüstri Meslek Lisesi’nin talebeleri, iki gruba ayrılarak birbirlerine saldırmışlar. Taşlar ve sopalar havada uçuşmuştur. Okulun camları kırılırken, öğrencilerden Mehmet Ç. de aldığı taş darbesi yaralanmıştır. Bu olayla ilgili olarak Süleyman E., Ali Rıza E., Hüseyin K., Zeynel Abidin K. ve 26 kişi yakalanarak mahkemeye sevk edilmişlerdir.[2]
Karaman için 70’li yılların sonu zor geçecektir.
Kardeşi kardeşe kırdıran müessif vakalar birbiri ardına gelişir:
17 Kasım 1976 Çarşamba. Karaman’da meydana gelen ve üç saat süren olayda karşıt görüşlü öğrenciler çatışmışlardır. Sopa, zincir, muşta ve taşlarla birbirine giren öğrencilerden 6’sı çeşitli yerlerinden yaralanmıştır. Olayla ilgili 6 kişi gözaltına alınmıştır.[3]
18 Ocak 1977 Salı günü Karaman Lisesi’nde imtihân kâğıtlarını okurken saldırıya uğrayan Öğretmen Haşmet Y. dövülmüştür.[4]
29 Ocak 1977 Cumartesi gece vakti bir kitapçı dükkânına kimliği belirsiz kişilerce dinamit atılmış, vitrin ve kepenkler parçalanmıştır.[5]
11 Mart 1977 Cuma günü Karaman Endüstri Meslek Lisesi öğrencilerinden Metin Y., Uğur A. ve Murat A.’nın Atatürk rozeti taktıkları için dövüldükleri ileri sürülmüştür. [6]
15 Nisan 1977 Cuma. Lise öğrencileri arasında slogan söyleme yüzünden lise önünde başlayan kavga, hükümet binası çevresinde de sürmüş, üç kişi hafif şekilde yaralanmıştır. Öte yandan Firuzan M. adında bir ilkokul öğretmeni, okuldan evine giderken kimliği belirsiz kişilerin açtığı ateş sonucu başından yaralanmıştır. [7]
12 Haziran 1977 Pazar günü İlkokul Öğretmeni Hasan Ö.’nün otomobiline kimlikleri bilinmeyen kişilerce dinamit konmuştur. Patlatma ile birlikte, otomobilde başlayan yangın itfaiyenin çabası sonucu büyümeden söndürülmüştür.[8]
6 Ekim 1977 Perşembe. Sebze pazarında karşıt görüşlü gruplar arasında çıkan taşlı sopalı çatışmada 5 genç yaralanmıştır. Yaralılardan Süleyman A. hastaneye yatırılmış, diğer yaralılar ayakta tedavi edilmiştir.[9]
2 Şubat 1978 Perşembe günü Karaman’da bir gencin cenâze merasimi devrimcilerin gövde gösterisine dönüşmüştür.
1958 Taşkale doğumlu olan İbrahim Bozkurt, Ankara’da Basın Yayın Meslek Yüksekokulu talebesi idi. Aynı zamanda Ankara Dev-Genç delegesi olan Bozkurt, Ankara’nın Emek Mahallesi’nde 21 Şubat 1978 Salı günü karşıt görüşlü kişilerce katledilmişti.
Aynı câmiadan olup, okurken katledilen tek Karamanlı o değildi.[10]
10 bin dolayında insan bu günkü Belediye binasının batı kısmındaki alan ve yolları doldurmuştu. Civardan ve Ankara’dan gelenler azımsanmayacak sayıdaydı. Meydanda yapılan konuşmalardan sonra “İbrahimler ölmez” “Zam zulüm işkence, işte faşizm” “Faşizme karşı omuz omuza” “Kahrolsun faşizm” sloganları ile yürüyüşe geçildi.
Karaman Otogarı’nın önünde “devrim andı” içildikten sonra otobüslerle Taşkale’ye doğru yola çıkılmıştır.[11]
16 Mart 1978 Perşembe günü İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi önünde okuldan çıkarken öğrencilerin üzerine atılan bombalar ve kurşunlarla 7 öğrenci hayatını yitirmiştir. Bu 7 genç arasında Çatak Köyü’nden Ahmet Turan Ören de vardı. Ören’in cenazesi 18 Mart’ta doğduğu köyde toprağa verildi. Cenazeyi mezarlığa götüren kortej, ideolojik dövizler taşıyordu. (“Katliam: Öğrenciler Bombalandı”, Milliyet Gazetesi, 17 Mart 1978, s.1)
9 Haziran 1978 Cuma günü Cumhuriyet Alanı’nda çıkan müessif bir olay, gazetelerin birinci sayfasında “Karaman’da Sağ Sol Çatışması” başlığıyla verilmiştir.
Karaman Halkevi’ne üye gençlerin bildiri dağıtması üzerine başlayan çatışmada[12] bir lise talebesi öldürülmüş, bir seyyar satıcı da ağır yaralanmıştır. İleri sürüldüğüne göre, Halkevi’nden kalabalığa rastgele 4 el ateş açılmıştır. Açılan ateş sırasında Ziya Duru (16) isimli Karaman Ticâret Lisesi ikinci sınıf talebesi vurulmuştur.
Vurulduğunu ilk önce farkedemeyen Duru, Kemâl Bayat’ın kitapçı dükkânını girmiş ve orada can vermiştir.
Bu arada Halil Düzgün isimli seyyar satıcı da göğsü ve kolundan ağır şekilde yaralanmıştır.
Olaylara müdahale eden güvenlik kuvvetleri, olayların daha da genişlemesini önlemiştir. Olaylarla ilgili olarak fırın işçisi Mahir G.’in [13] yakalanmasına çalışılmıştır.[14]
Bu müessif olay akabinde Karaman’da sular durulmamış, ekseriyetini talebelerin teşkil ettiği kalabalık bir grup TÖB-Der, Çağ Kırtasiye, Tartan Kitapevi, Kadir ve Latif Dinç Mağazası ile Karaman’ın Sesi Gazetesi idare bölümünü taşlayarak camlarını kırmıştır.
Olayların yatıştırılabilmesi için Karaman’a Konya’dan gelen toplum polisine takviye olarak komando birlikleri de sevk edilmiştir.[15]
17 Temmuz 1978 Pazartesi. Karaman’da bir konfeksiyon mağazasına patlayıcı madde atılmış, patlamada çeşitli yerlerinden yaralanan Sami T. adlı gencin bacağı kesilmiştir.[16]
2 Aralık 1978 Cumartesi günü karşıt görüşlü lise öğrencileri arasında çıkan çatışmada 13 öğrenci çeşitli yerlerinden yaralanmışlardır. Yaralıların tedavilerinin ayakta yapıldığı, 33 öğrencinin gözaltına alındığı, 2 öğrencinin de arandığı belirtilmiştir.[17]
10 Ocak 1979 Çarşamba. Karaman’da vuku bulan çatışmada Halil İ., Tahir Ö. ve Ahmet H. adlı Endüstri Meslek Lisesi talebeleri yaralanmıştır. Olayla ilgili olarak Ünal Ç., Zekeriya A., Abdurrahman S., Mehmet U., Zeki K. ve Fuat Ö. adındaki talebeler tevkif edilmiştir.[18]
26 Şubat 1979 Pazartesi günü Karaman’da 200 kişilik bir grup, “Tek Yol Devrim” sloganı atarak yürümeye başlamasına, polis müdahalesi gecikmemiş ve dağılmaları ihtarında bulunmuştur. Gruptan bu ihtara taşlı cevap gelmiştir. Grubu tahrik ettiği gerekçesiyle Servet E. isimli şahıs polis tarafından yakalanarak tevkif edilmiştir.[19]
8 Mart 1979 Perşembe. Karaman’ın Boyahane semtindeki kahveye gece saat 21.30 sıralarında dışarıdan açılan ateş sonucunda Muzaffer İlhan ölmüş, Aziz Aşçı, Mehmet Bizal, Yıldırım Öztürk, Mehmet Özkan ve İbrahim Ethem Özkan adlı 5 kişi de ağır yaralanarak Karaman Devlet Hastanesi’nde tedavi altına alınmışlardır.
Konya Emniyet Müdürü Hamza Esin, olay yerinde yapılan aramada 9 mm çapında 14 boş kovan bulunduğunu belirterek “Silâhlı saldırının bir kişi tarafından yapıldığı sanılmaktadır” demiştir.[20]
13 Mart 1979 Salı günü Sümerbank’a ait Tekstil Fabrikası’na saat 24.00 sıralarında tüfekle ateş açılmıştır. Polis olayla ilgili bir kişinin gözaltına alındığını bildirmiştir.[21]
19 Mart 1979 Pazartesi. Karaman’da bir belediye otobüsü siyasî nedenlerle kaçırılmak istenmiştir. Sümerbank Tekstil Fabrikası işçilerini şehir merkezine getiren otobüsün yolu silâhlı kişiler tarafından kesilmiştir. Otobüsteki işçilerin karşı koymaları sonucu, kaçırmayı gerçekleştiremeyen kişiler, şoförü dövdükten sonra kaçmışlardır.[22]
23 Mart 1979 Cuma günü Karaman Endüstri Meslek Lisesi’nde karşıt görüşlü öğrenciler arasında kavga çıkmış, kavgada Okul Müdürü Şaban A. ile Öğretmen Kemal E.’de karşılıklı olarak yumruklaşmışlardır. Olayla ilgili olarak gözaltına alınan müdür, öğretmen ve 20 öğrenci gönderildikleri mahkemece serbest bırakılmışlardır. Yargılamanın tutuksuz yapılacağı öğrenilmiştir.[23]
29 Mart 1979 Perşembe gece vakti Soner Ö. adlı sol görüşlü bir işçi, 10 kişilik bir grubun silâhlı saldırısı sonucunda vurularak ağır yaralanmıştır. Olayda Soner Ö.’yü yaralayan silâhı Metin D. adlı sağ görüşlü lise talebesinin kullandığı ileri sürülmüştür. Saldırıda; Soner Ö.’nün bağırsaklarının parçalandığı ve durumunun ağır olduğu belirtilmiştir.[24]
15 Haziran 1979 Cuma. Abdullah K. ve Bayram Ali U. adlı sağ görüşlü kişilere, adının Ali K. olduğu belirtilen kişi ve arkadaşı tarafından ateş açılmıştır. Silâhlı saldırıda Bayram Ali U., çeşitli yerlerinden yararlanarak hastaneye kaldırılmıştır.[25]
16 Ağustos 1979 Perşembe günü gece sol görüşlü kişilere ait işyerleri taşlanmıştır. Taşlanan elektrikçi, muhasebeci ve berber dükkânında camlar kırılmış, sağ görüşlü oldukları belirtilen saldırganların kimliklerinin saptandığı açıklanmıştır.[26]
28 Kasım 1979 Çarşamba. Karaman’da halkın huzurunu kaçıran bir grup eylemci İstasyon Caddesi ile Konya Caddesi’nin kesiştiği kavşağa “Halka kalkan faşist eller kırılır” yazılı bombalı pankartı asmış. Caddeye yağ döküp yaktıktan sonra çevreye ateş ederek çeşitli yönlere kaçmışlardır.[27]
11 Aralık 1979 Salı günü Karaman İşçi Derneği’nde yapılan aramada; üzerlerinde birer tabanca bulunan Metin Y. ile Abdülkadir S. Adliyeye verilerek, tutuklanmışlardır.[28]
16 Aralık 1979 Pazar. Karaman’da sağ eğilimli olduğu ileri sürülen bir genç, otomobille ezilerek öldürülmüştür. Görgü tanıkları Nevzat adlı gencin beyaz Anadol otomobille çiğnendiğini, otomobilin kaçtığını söylemişlerdir. Polis, “Taşıtın ilçe dışında terk edilmiş olarak bulunduğunu, kaçan sanıkların arandığını” açıklamasını yapmıştır.[29]
17 Aralık 1979 Pazartesi günü Karaman İşçi Derneği’nin önünde, devriye gezen polis otosuna 70–80 kişilik bir grup gencin taş ve sopalarla saldırarak maddî hasar vermişlerdir.[30]
20 Aralık 1979 Perşembe günü Karaman Emniyeti’nde görevli Polis Memuru Celâl Coşar, durumundan şüphelendiği Ülkücü Gençlik Derneği (ÜGD) mensubu İbrahim Y.’ın üzerini aramak istemiş, buna karşı koyan sanık, polis memurunu tabanca ile bacağından yaralamıştır. Yakalanan sanığın ifadesini değerlendiren Karaman Emniyet Amirliği yetkilileri, Karaman ÜGD binasında bir arama yapmışlardır. Yapılan aramada; iki otomatik silâh, tahrip gücü çok yüksek bir bomba, 19 adet mermi ve çok sayıda demir çubuk ele geçirilmiştir. Dernekte bulunan 16 kişi gözaltına alınmıştır.[31]
Ermenek’te 17 Ocak 1980 Perşembe günü Endüstri Meslek Lisesi’nin dağılışı sırasında okul öğrencileri arasında ideolojik nedenlerle kavga çıkmış ve 4 öğrenci yaralanmıştır. Kavgaya karışan 11 öğrenci gözaltına alınmıştır. [32]
25 Şubat 1980 Pazartesi. Karaman’da görüş ayrılığı yüzünden çıkan kavgada silahlar konuşmuştur. Karaman Endüstri Meslek Lisesi öğrencisi Kâzım Parlak[33] ile boşta gezen Necati A. yaralanmıştır. Ağır yaralı olarak Karaman Devlet Hastanesi’ne kaldırılan Kâzım Parlak bütün müdahalelere rağmen kurtarılamamıştır. Olayla ilgili olarak Mehmet K., Halil B. ve Ekrem isimli şahıslar yakalanmıştır.[34]
18 Mart 1980 Salı günü Karaman Lisesi’nin giriş kapısının camları, karşıt görüşlü iki öğrenci grubunun kavgasından nasibini almıştır. Bu olayla ilgili olarak Emniyet kuvvetleri tarafından Ali K., Kahraman A., İsmet H., Ali B., İlhami S., Hüseyin E., Mustafa K., Coşkun K. ve Ahmet Ö. isimli şahıslar yakalanarak, mahkemeye sevk edilmişlerdir.[35]
20 Haziran 1980 Cuma günü saat 12.00 sıralarında Karaman Sümerbank İplik Fabrikası’nda işçiler arasında görüş ayrılığından çıkan çatışmada 1 işçi öldürülmüş, 4 işçi de yaralanmıştır.
Geçmiş hükûmet döneminde işlerine son verilen 5 işçinin tekrar işbaşı yapmaları üzerine, fabrika içinde çıkan silahlı çatışmada; eski ÜGD Başkanı Abdullah Demirci (28), Arif A. ve Muammer A. adlı işçiler tabancayla vurularak ağır yaralanmışlardır.
Demirci kaldırıldığı Karaman Devlet Hastanesi’nde kısa bir süre sonra ölmüştür. Ayrıca Hüseyin Ö., ve Ahmet Ü. de yaralanmıştır. Olay daha sonra fabrika dışına kadar yayılmış ve 5 işyeri tahrip edilmiştir. Güvenlik güçlerinin müdahalesiyle Karaman’da hayat normale dönmüştür. Karaman Cumhuriyet Savcısı Necmettin Bileçen “Olaylarla ilgili soruşturmanın sürdürüldüğünü” belirtmiştir [36]
1 işçinin ölümüyle sonuçlanan olayla ilgili olarak gözaltına alınan Faik Y., Aslan K. ve İsmail B.’nin asli fail olarak belirlendiği açıklanmıştır.
Konya Valisi Lütfi Tuncel, “Sanıklardan diğer 17 kişinin de suça katıldığının belirlendiğini, olayda kullanılan tabancanın fabrikadaki aramalarda ele geçirildiğini ve ilçedeki durumun sakin olduğunu” söylemiştir.[37]
30 Haziran 1980 Pazartesi günü Taşkale Kasabası’nda “asker” lakabıyla bilinen Devrimci İlkokul Öğretmeni İsmail Özsoy, karşıt grup arasında çıkan kavgada tabanca ile vurularak öldürülmüştür. Polis olayla ilgili olarak Adnan A., İsmail K. ve Mustafa E. adlı sağ görüşlü kişileri gözaltına almıştır. [38]
7 Eylül 1980 Pazar günü 32 yaşındaki Eczacı Ahmet Biçer,[39] nöbetçi iken motosikletle gelen iki kişinin kurşunlarına hedef olmuştur.
Bu müessif olaydan henüz 5 gün geçmişti.
İkâmet ettiği Lârende Mahallesi’nden 19 Mayıs İlkokulu’na gitmek için sabah yola çıkan Ramazan Öğretmen’e[41] askerler “evine dönmesini” söylediler.
Fevkalâde bir vaziyet söz konusuydu. Televizyonunun siyah-beyaz ekranında dönemin kudretli generali “Aziz yurttaşlarım” hitabıyla sözüne başlamış, “yönetime el koymak zorunda kaldıklarını” açıklamaya çalışıyordu.
Kendi kendini kontrol edemeyen demokrasinin sağlam temellere oturtulmasından, kaybolan devlet otoritesinin yeniden tesis edilebilmesinden bahsediyordu…
Evet, o yaşanan günler gerçekten zor günlerdi.
Kim o günleri bir daha yaşamak ister?
Uğur ERKÂN.
[1] Karaman Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26 Şubat 1981 tarihli ve 981/63 sayılı kararı.
[2] “Karaman Endüstri Meslek Lisesinde”, Yeni Konya Gazetesi, 9 Mayıs 1980, Sayı: 11665, s. 2.
[3] “Öğrenci Çatışmalarında Dün de 40 Kişi Yaralandı”, Milliyet Gazetesi, 18 Kasım 1976, Sayı: 10432, s. 1, 12.
[4] “Öğrenci Olayları”, Milliyet Gazetesi, 19 Ocak 1977, Sayı: 10491, s. 1.
[5] “Öğrenci Olayları”, Milliyet Gazetesi, 30 Ocak 1977, sayı: 10502, s. 7.
[6] Milliyet Gazetesi, 13 Mart 1977, Sayı: 10544, s. 7.
[7] “Slogan Yarışı Yüzünden Kavga”, Milliyet Gazetesi, 18 Nisan 1977, Sayı: 10580, s. 7.
[8] “Öğretmenin Otomobili Dinamitlendi”, Milliyet Gazetesi, 13 Haziran 1977, Sayı: 10636, s. 14.
[9] “Karaman’daki Çatışmada 5 Yaralı Var”, Milliyet Gazetesi, 8 Ekim 1977, Sayı: 10751, s. 14.
[10] Aslen Çataklı olan, Buğday pazarı tüccarlığı ve bulgur işleri yapan bir ailenin oğlu Ahmet Yunus Özdal (20) İstanbul İktisadî ve Ticârî İlimler Akademisi 2 nci sınıf öğrencisi iken katledilmiştir (Osman Nuri Koçak, Zamanın Nefesi, Ankara 2017, s. 185).
[11] İsmail Yıldırım, Kızıllar Kültürü, Ankara 2017, s. 56-57; Taşkale’de kaya ambarlarının olduğu bölgede bir astsubay “pankartları burada yere atın, taşımayın” dediği zaman “Yerde deve pisliği var, atamayız” karşılığını almıştır (Osman Nuri Koçak, Zamanın Nefesi, Ankara 2017, s. 184-185). Bu pankartların birinde “Onlar kurtuluşa kadar savaş sırrını devrim yoluna kanlarıyla yazdılar” ifadesi yer alıyordu.
[12] Karaman Ticâret Lisesi’ne devrimcilerin hakîm olması nedeniyle ülkücüler okula toplu gelip toplu gitmeye başlamışlardır. Gene böyle bir gün devrimcilerin ülkücüleri dövdüğü, kovalama başlamış, bunu haber alan ülkücülerin takviye olmasıyla Halkevine sığınmışlardır (Osman Nuri Koçak, Zamanın Nefesi, Ankara 2017, s. 186).
[13] “Bu kitabı yazma aşamasında, olayın baş faili olarak yargılanan ve uzun süre de cezaevlerinde kalan Mahir G. İle sohbet ettim. Mahir yakından bilenlerin de ittifak edeceği gibi karıncayı incitmeden kaçınan, dost ve insan canlısı elcil bir arkadaşımızdır. Değil soğukkanlılıkla bir insanı öldürmeyi onun kalbini incitecek bir sözden dahi şiddetle kaçınır. Kendisine direkt olarak şu soruyu sordum. ‘Mahir, Ziya’yı sen mi vurdun? dedim. ‘Öyle olması gerekiyordu, öyle oldu’ hocam dedi. Şaşırmadım değil. Bu cevabın ne anlama geldiğini ısrarla sordum. O da ‘Geçti gitti hocam. Cezasını yattım bedelini ödedim. Gerisini Allah’a bırakalım’ dedi. Bu cevabı çok düşündüm. Acaba o mu vurdu, üstlenmek zorunda mı kaldı? Bu soru hâlâ cevaplanmış bir soru değildir…”(Osman Nuri Koçak, Zamanın Nefesi, Ankara 2017, s. 187).
[14] “İstanbul ve Konya’da 4 Genç Öldürüldü”, Milliyet Gazetesi, 10 Haziran 1978, Sayı: 10994, s. 1, 12; “Karaman’da Sağ Sol Çatışması”, Yeni Konya, Sayı: 11061, 10 Haziran 1978, s. 1.
[15] “Karaman’da Olaylar Dinmiyor”, Yeni Konya Gazetesi, 15 Haziran 1978, S. 11605, s. 1.
[16] Milliyet Gazetesi, 18 Temmuz 1978, Sayı: 11032, s. 9.
[17] “Karaman’da Lise Öğrencileri Arasında Çıkan Çatışmada 13 Kişi Yaralandı”, Milliyet Gazetesi, 3 Aralık 1978, Sayı: 11165, s. 1, 9.
[18] “Anarşi”, Milliyet Gazetesi, 11 Ocak 1979, Sayı: 11204, s. 14.
[19] “Karaman’da 200 kişi Polisi Taşa Tuttu”, Yeni Konya, 27 Şubat 1979, Sayı: 11272, s. 5.
[20] “Kahveye Ateş Açıldı, 1 Ölü 5 Yaralı Var”, Milliyet Gazetesi, 10 Mart 1979, Sayı: 11262, s. 6.
[21] Milliyet Gazetesi, 14 Mart 1979, Sayı: 11266, s. 7.
[22] “Karaman’da Bir Belediye Otobüsü Kaçırılmak İstendi”, Milliyet Gazetesi, 20 Mart 1979, Sayı: 11272, s. 1, 8.
[23] “Karaman Endüstri Meslek Lisesi’ndeki Kavgada Okul Müdürü ve Öğretmen Yumruklaştı”, Milliyet Gazetesi, 25 Mart 1979, Sayı: 11277, s. 9.
[24] “Sol Görüşlü Bir İşçi 10 Kişilik Grubun Saldırısına uğrayarak Ağır Yaralandı”, Milliyet Gazetesi’nin 30 Mart 1979, Sayı: 11282, s. 7.
[25] “Ateş Açıldı”, Milliyet Gazetesi, 16 Haziran 1979, Sayı: 11361, s. 9.
[26] “Karaman’da Sol Görüşlü Kişilerin Dükkânı Taşlandı”, Milliyet Gazetesi, 17 Ağustos 1979, sayı: 11424, s. 1, 7.
[27] “Karaman’da Bir Grup Halkın Huzurunu Kaçırıyor”, Yeni Konya Gazetesi, 29 Kasım 1979, Sayı: 11527, s. 1.
[28] “Tutuklama”, Milliyet Gazetesi, 12 Aralık 1979, Sayı: 11535, s. 12.
[29] Milliyet Gazetesi, 17 Aralık 1979, Sayı: 11424, s. 12.
[30] “Karaman’da Polis Otosuna Saldırı”, Yeni Konya Gazetesi, 18 Aralık 1978, Sayı: 1121, s. 1.
[31] “Karaman ÜGD Binasında Silâh ve Bomba Bulundu”, Milliyet Gazetesi, 21 Aralık 1979, Sayı: 11544, s. 1,12.
[32] “Ermenek Lisesinde Olaylar”, Yeni Konya Gazetesi, 19 Ocak 1980, Sayı: 11571, s. 1.
[33] Kırbağ mahallesinde ikâmet eden bir Kürt ailenin çocuğu idi. Ailesi bu olaydan sonra Karaman’ı terk etmiştir (Osman Nuri Koçak, Zamanın Nefesi, Ankara 2017, s. 186).
[34] “Karaman’da Lise Öğrencisi Öldürüldü”, Yeni Konya Gazetesi, 26 Şubat 1980, Sayı: 11602, s. 1.
[35] “Karaman Lisesinde Öğrenciler”, Yeni Konya Gazetesi, 19 Mart 1980, Sayı: 11621, s. 5.
[36] “Karaman’daki Cinayet Sümerbank Tekstil Fabrikası’nda”, Milliyet Gazetesi, 21 Haziran 1980, Sayı: 11726, s. 1, 7; “Karaman İplik Fabrikasında Olaylar Çıktı”, Yeni Konya Gazetesi, Sayı: 11702, 21 Haziran 1980, s. 1.
[37] “Gözaltılar”, Milliyet Gazetesi, 22 Haziran 1980, Sayı: 11727, s. 10.
[38] “7 Kentte 10 Kişi Öldürüldü”, Milliyet Gazetesi, 1 Temmuz 1980, Sayı: 11736, s. 10; İsmail Yıldırım, Kızıllar Kültürü, Ankara 2017, s. 57.
[39] “Ahmet sevilen ve sıradan bir solcu arkadaştı. CHP’liydi. Devrimle, sosyalizmle işi yoktu.” (Osman Nuri Koçak, Zamanın Nefesi, Ankara 2017, s. 184).
[40] 1968-1969 öğretim yılı Akşehir Erkek Öğretmen Okulu mezunu olan babam, sırasıyla Kalaba Köyü İlkokulu (1969-1970), Afyonkarahisar ili Sandıklı ilçesi Oda Köyü İlkokulu (1970-1972 asker öğretmen), Göcer Köyü İlkokulu (1972-1978), 19 Mayıs İlkokulu (1978-1983) ve İbrahim Bey İlkokulu’nda (1983-1996) görev yapmıştır.
